KUCHNIA MAMMY SICILIANY E-BOOK

„Był październik, za szybą krople deszczu uderzały o płytki na balkonie. Rozmawiałyśmy z Mammą Sicilianą o życiu, jak to bywa w jesiennie wieczory. Wcale nie takie ciepłe na Sycylii, jak może Ci się wydawać. – Kiedy Enzo wracał z pracy później niż zwykle – powiedziała Mamma Siciliana – lub nie mógł przyjść na przerwę do domu na obiad, nie byłam w stanie zjeść bez niego. W brzuchu mogło mi burczeć z głodu, ale po prostu nie dawałam rady. Wolałam chodzić głodna. Czasem się na mnie o to gniewał, oczywiście nie chciał, żebym czuła się źle, ale rozumiał. W moim polskim domu po prostu się jadło. Bardzo trudno było tak zgrać grafik domowników, aby zjeść razem. W Krakowie czasami wracałam do domu na obiad, czasami na kolację. Zawsze jadłam po prostu wtedy, kiedy byłam głodna. Zazwyczaj kanapkę albo coś na szybko.”